Keterangan Dengar Cakap dan Kebolehterimaannya di Mahkamah
Posted on Sunday, December 09, 2012 by Unknown
Tajuk
di atas bukanlah satu tajuk novel mahupun cerpen 15 minit yang banyak
dipaparkan di alam maya ini, namun ianya adalah kesinambungan daripada posting
pertama saya mengenai ‘hearsay evidence’. Sebagai rujukan kepada para pembaca,
boleh merujuk pada posting saya di http://primafaciejourney.blogspot.com/2012/11/to-what-point-does-court-allows-hearsay.html
Kali
ini saya ingin berkongsi sebuah kes yang mempunyai unsur keterangan dengar
cakap ataupun hearsay evidence di dalamnya. Tujuan mengemukakan keterangan
dengar cakap ini juga penting untuk dibincangkan bagi menentukan keadaan
satu-satu keterangan dengar cakap tersebut untuk diterima di mahkamah. Persoalan
mengenai adakah keterangan tersebut akan dikemukakan sebagai satu kebenaran
(truth purpose) atau sebagai satu kenyataan menyokong (corroborative statement)
akan turut dibincangkan dalam posting ini. Oleh yang demikian, kes yang ingin
saya kongsikan di sini adalah kes yang dilaporkan di Mahkamah Tinggi Johor
Bahru. Kes ini direkodkan sebagai kes 1996 1 MLJ 89. Kes ini merupakan sebuah
kes kesalahan jenayah dan kes tersebut adalah PP v Tan Kok An.
Fakta dalam kes ini
ialah pihak
polis telah menangkap seorang yang bernama Lim Jin Kue (‘Lim’) atas kesalahan
memiliki heroin. Lim telah memberitahu polis semasa disoal siasat bahawa heroin
tersebut telah diperolehi daripada seorang yang bernama ‘Ah An’. Lim
kemudiannya menelefon Ah An dalam kehadiran pihak polis, dan dia berlagak
bahawa dia ingin membeli heroin. Dia juga meminta Ah An supaya menghantar
heroin tersebut ke rumahnya (‘perbualan telefon tersebut’). Pada malam itu
juga, tertuduh datang ke rumah Lim.
Tertuduh,
yang telah dikenali oleh Lim sebagai Ah An, membawa sebuah beg plastik
bersamanya. Pihak polis menangkap tertuduh dan menjumpai sebuah bungkusan
suratkhabar yang mengandungi heroin dalam bag itu. Tertuduh kemudiannya telah
dituduh mengedar heroin di bawah s 39B(1)(a) Akta Dadah Berbahaya 1952 (‘Akta
tersebut’). Semasa perbicaraan, pihak pendakwa tidak memanggil Lim untuk
memberi keterangan walaupun Lim hadir. Keterangan perbualan telefon tersebut
antara Lim dan Ah An telah dikemukakan oleh pihak pendakwa melalui
pegawai-pegawai polis yang telah diberitahu isi kandungannya oleh Lim.
Walau
bagaimanapun, pihak pembela tidak membantah terhadap kebolehterimaan perbualan
telefon tersebut. Apabila pembelaan tertuduh dipanggil, tertuduh telah mendakwa
bahawa dia merupakan seorang pembawa beg yang tidak bersalah, kerana dia telah
diminta oleh seorang yang bernama ‘Gay Au’ untuk menghantar duit kepada Lim.
Pemeriksaan balas pihak pendakwa ke atas tertuduh telah menunjukkan penglibatan
seorang yang bernama ‘Sow Kiong’ buat kali pertamanya. Pihak pembela juga
memanggil seorang saksi untuk memberi keterangan bahawa dia terdengar Gay Au
meminta tertuduh supaya menghantar duit kepada Lim. Isu penting yang harus
dipertimbangkan oleh mahkamah ialah sama ada keterangan pegawai polis berkenaan
dengan perbualan telefon tersebut boleh diterima.
Seterusnya, mahkamah memutuskan bahawa walaupun pembelaan tidak membantah terhadap kebolehterimaan perbualan telefon tersebut, apa yang tidak boleh diterima tidak boleh menjadi boleh terima akibat kegagalan untuk membantah . Hal ini kerana, sesuatu kenyataan yang dibuat oleh seseorang yang tidak dipanggil sebagai saksi tidak boleh diterima untuk membukti kebenaran fakta yang dinyatakan itu. Oleh kerana tujuan pihak pendakwa mengemukakan perbualan telefon adalah semata-mata untuk membuktikan bahawa tertuduh mempunyai pengetahuan berkenaan dengan heroin tersebut, dan bahawa tertuduh juga dikenali sebagai Ah An, keterangan perbualan telefon tersebut merupakan keterangan dengar cakap. Oleh itu, ia tidak boleh diterima .
Seterusnya, mahkamah memutuskan bahawa walaupun pembelaan tidak membantah terhadap kebolehterimaan perbualan telefon tersebut, apa yang tidak boleh diterima tidak boleh menjadi boleh terima akibat kegagalan untuk membantah . Hal ini kerana, sesuatu kenyataan yang dibuat oleh seseorang yang tidak dipanggil sebagai saksi tidak boleh diterima untuk membukti kebenaran fakta yang dinyatakan itu. Oleh kerana tujuan pihak pendakwa mengemukakan perbualan telefon adalah semata-mata untuk membuktikan bahawa tertuduh mempunyai pengetahuan berkenaan dengan heroin tersebut, dan bahawa tertuduh juga dikenali sebagai Ah An, keterangan perbualan telefon tersebut merupakan keterangan dengar cakap. Oleh itu, ia tidak boleh diterima .
Dalam kes ini, Lim merupakan seorang saksi terpenting
yang boleh mengaitkan tertuduh dengan heroin. Oleh kerana Lim yang dapat
memberi keterangan mengenai keseluruhan kejadian secara langsung tidak
dipanggil oleh pihak pendakwa, adalah wajar untuk mahkamah membuat suatu
inferens yang memudaratkan (adverse inference) kes pendakwaan di bawah s 114(g) Akta
Keterangan 1950. Sekiranya soalan yang
dikemukakan oleh pihak pendakwa tentang peranan Sow Kiong diperiksa, maka adalah
jelaslah bahawa dia juga memainkan peranan yang penting dalam pembentangan kes
pendakwaan.
Oleh yang demikian, adalah tidak salah jika mahkamah membuat suatu
inferens yang memudaratkan kes pendakwaan kerana pihak pendakwa boleh
mengemukakan keterangan yang lebih baik, tetapi enggan berbuat demikian. Doktrin
‘kebutaan sengaja’ (‘wilful blindness’) harus digunakan dengan ketatnya apabila
soalan pengetahuan dipertimbangkan. Untuk membuktikan doktrin tersebut
digunakan dengan berjayanya, inferens yang relevan harus dibuat daripada semua
fakta dan keadaan sesuatu kes itu, dan perhatian yang sewajarnya harus diberi,
di mana perlu, kepada kebolehpercayaan saksi. Di mana kes pendakwaan adalah
amat kuat, doktrin ‘kebutaan sengaja’ seharusnya gagal. Oleh yang demikian, Tertuduh
telah berjaya menimbulkan keraguan munasabah tentang kebersalahan beliau.
Keterangan pembelaan juga telah mematahkan anggapan statutori di bawah s 37(d)
dan (da) Akta tersebut. Seterusnya, Mahkamah telah membebas dan
melepaskan tertuduh. Oleh yang demikian maka jelas dalam hal ini bahawa pihak
pendakwaan sepatutnya meletakkan Lim sebagai saksi yang boleh memberi keterangan
terhadap perbualan telefon tersebut dan bukannya melalui pegawai-pegawai polis
yang telah diberitahu isi kandungannya oleh Lim. Oleh yang demikian, keterangan
pihak polis tersebut hanyalah berstatuskan keterangan dengar cakap dan tidak
boleh diterima di mahkamah.
Mendiang Una Angelia Oliveiro
Esma Faizul yang merasa bersalah terhadap kejadian dan mengaku di hadapan kekasihnya :'(
Fazli
Siapakah gerangan wanita di atas ? Bagi mereka yang
pernah menonton sitkom Kipas Anggun sekitar tahun 1990-an mungkin anda
mengenali wanita ini. Mendiang adalah Una Angelia Oliveiro, 44 juga merupakan
penerbit untuk drama "Kipas Anggun" yang disiarkan di TV2 setiap
Jumaat. Wanita di
atas merupakan rakyat Singapura yang
dipercayai dibunuh oleh dua orang iaitu, seorang pengangur dan seorang jurusolek
artis. Punca pembunuhan tidak diketahui. Penangkapan suspek dibuat apabila
salah seorang dari mereka mengakui telah membunuh mendiang kepada teman wanitanya.
Apakah kaitan kes pembunuhan wanita anggun ini dengan posting saya ? Baiklah,
untuk perkongsian semua, saya ingin berkongsi kisah pembunuhan menyayat hati
ini yang turut terselit elemen keterangan dengar cakap yang dikemukakan di
mahkamah. Persoalan sama ada pengakuan yang diberikan oleh tertuduh kepada
teman wanitanya merupakan keterangan dengar cakap atau sebaliknya adalah
persoalan yang akan dibincangkan dalam kes ini. Tertuduh adalah Mohd. Fazli dan Esma Faizul yang telah didakwa di bawah Seksyen 302
Kanun Keseksaan iaitu membunuh Oliveiro pada pukul 11.15 pagi, 14 November 2001
di rumah banglo mangsa di No. 20, Jalan Bukit Traves di Brickfields . Hukuman tersebut dijatuhkan oleh Hakim
Mahkamah Tinggi, Datuk Mohamed Apandi Ali ke atas Mohd. Fazli Ismail, 27, dan
Esma Faizul Zainul Nor, 38.
Sepanjang perbicaraan, Timbalan Pendakwa Raya,
Afzainizam Abdul Aziz telah mengemukakan 20 saksi pendakwaan. Manakala, Peguam Amer Hamzah Arshad yang mewakili
Esma Faizul dan Mohd. Fazli yang diwakili peguam Zamri Ibrahim mengemukakan
empat saksi termasuk tertuduh.
Hakim Mohamed Apandi dalam penghakimannya berkata, pada asasnya
pembelaan kedua- dua tertuduh hanya penafian semata-mata dan tidak berupaya
menimbulkan sebarang keraguan yang munasabah ke atas kes pendakwaan. Tertuduh
menafikan sebarang penglibatan dan fakta yang mengaitkan mereka dengan
pembunuhan itu kecuali fakta mengenai mereka pergi bersama-sama ke rumah mangsa
kononnya untuk menghantar kad jemputan kahwin, yang mana pada ketika itu
identiti mangsa serta tertuduh kedua, Esma Faizul dikenali oleh mangsa.
Hakim Mohamed Apandi turut
meneliti pengakuan yang dibuat oleh Esma Faizul kepada teman wanitanya iaitu
saksi pendakwa ke-10, Siti Sarah Ismail. Menurut
hakim, pengakuan seperti itu adalah suatu pengecualian kepada keterangan dengar
cakap dan boleh diterima sebagai keterangan di bawah peruntukkan Seksyen 17(2)
Akta Keterangan 1950. Beliau menjelaskan bahawa pengakuan tersebut adalah
keterangan substantive yang berkaitan fakta yang diakui dan terdapat juga
undang-undang yang mengatakan sesuatu pengakuan itu adalah suatu keterangan
yang terbaik walaupun ia mengandungi kenyataan yang melepaskan (exculpatory
statement). Menurut, Hakim Mohamed Apandi lagi, selagi pengakuan itu
menunjukkan penglibatan kesalahan oleh seseorang tertuduh maka keterangan itu
masih boleh diterima sebagai pengakuan.Selain itu, Hakim Mohamed Apandi
mendapati semua keterangan saksi pendakwaan boleh dipercayai dan tiada sebab
bagi mahkamah untuk tidak menerimanya.
Hal ini kerana, keterangan terbaik
adalah pengakuan tertuduh yang disokong oleh fakta-fakta lain. Ia memberikan
kekuatan kepada pengakuan kerana dibuat pada hari yang sama beberapa jam
selepas kejadian bahawa mereka telah membunuh seorang wanita yang pernah
berlakon dalam drama Melayu, Kipas Anggun. Hakim pada akhir
prosiding turut memberitahu tertuduh: ''Hukuman ini bukan berakhir di sini, masih
banyak peringkat lagi yang perlu dilalui. Hanya Tuhan yang dapat menentukan
masa depan kamu berdua.''Jelas dalam kes ini, keterangan yang
diberikan oleh saksi pendakwaan terhadap pengakuan yang diberikan tertuduh
adalah satu keterangan dengar cakap yang dikecualikan kerana ianya berkait
rapat dengan kejadian tersebut dan merupakan keterangan substantive dengan
fakta kejadian pembunuhan tersebut.
Hakim Mohamed Apandi dalam kes ini telah menggunakan pendekatan yang
liberal terhadap keterangan dengar cakap yang mana turut mngandungi elemen res
gestae terhadap fakta yang terbentuk daripada satu transaksi kejadian yang sama
yang dinyatakan dalam Seksyen 6 Akta Keterangan 1950. Elemen ini merupakan
elemen menarik yang mana ianya merupakan satu pengecualian kepada keterangan dengar cakap. Tajuk ini akan saya bincangkan di posting yang akan datang InsyaAllah
J akhir kata, jangan lakukan jenayah dan selalu ingatkan kematian.......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No Response to "Keterangan Dengar Cakap dan Kebolehterimaannya di Mahkamah"
Leave A Reply